மாயப்பட்சி
வாகனச் சக்கரமொன்று சாலையோடுச் சேர்த்து அவனது காலொன்றையும் சுருட்டிச் சென்றிக்க ஊன்றுகோலால் புள்ளிகளை யிரைத்தபடி காலப்பரப்பின் வெகு தூரத்தைக் கடந்தவன் நாம் கற்பனையும் செய்துப்பார்த்திராத அவனது மலங்கழிக்கும் சித்திரத்தை அந்நியம் நிறைந்த சாலையினோரம் தீட்டிக் கொண்டிருந்தவனின் விழிகளில் நான் கவிய அதுவரையிலுமாய் அவன் பத்திரப்படுத்தியிருந்த ஒரு காட்சி திரைவிலகி வெளிச்சிதற இயலாமையும் அதன் நிமித்தமானத்துயரமும் கண்ணீர்ரென உருவெடுத்து அவனது மலத்துவாரத்திலிருந்து காலத்தின் மேல் ஒழுகிக்கொண்டிருக்கிறது.